Actividade 9

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE9.
Os conceptos están definidos nas páxinas 49 e 50 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• (0.75 puntos) Módems (ADSL,cable e USB). Busca unha imaxe de cada un na rede. 

 Os módems son dispositivos que permiten enviar ou recibir información a través dunha linea analóxica ou dixital . A palabra "módem" provén dos termos Modular-DEModular e a súa misión consiste en converter o sinal dixital do computador en analóxica e viceversa.
En función da tecnoloxía utilizada para transmitir a información distínguense varios tipos :
-Módem ADSL : Utiliza o fío de cobre dunha liña telefónica para a transmisión de datos de alta velocidade . Esta tecnoloxía denomínase asimétrica debido a que a capacidade de descarga ( desde a rede ata o usuario) e a capacidade de subida de datos ( en sentido inverso Ç) non coinciden. A tecnoloxía que se emprega , ADSL2 , ADSL+2 ou VDSL , proporcionan gran ancho de banda que permite integrar na mesma liña voz , datos , vídeo e televisión de alta calidade , por ou que é unha das mismaas utilizadas.
 -Cable módem : Deseñado para modular o sinal de datos sobre unha infraestrutura de conexión por cable . Utilízase xeralmente para acceder a servizos de televisión por cable que , adicionalmente , proporcionan acceso a Internet de banda ancha 

 -Módem USB : Utiliza a banda ancga móbil para obter Internet en calquera lugar e momento , siemore que se dispoña de cobertura . Ofrece diferentes velocidades en función do tipo de conexión , GPRS , 3G ou 4G . Os teléfonos intelixentes pódense configurar como módem co que conectar outros dispositivos inalámbricamente.

• (0.75 puntos) Router. Busca unha imaxe na rede. 

 Un router é un dispositivo que permite interconectar diferentes redes informáticas , seleccionando a ruta de comunicacion mñas adecuada para o envío de datos. A maioría de routers tamén inclúen un módem coa tecnoloxía adecuada para a conexión a Internet.

 

• (0.5 puntos) Dispositivo PLC. Busca unha imaxe na rede. 

 A tecnoloxía PLC (Power Line Communications ) utiliza a liña eléctrica convencional para a transmisión de datos . Os dispositivos PLC teñen unha función similar á dun módem , aínda que neste caso utilizan a rede eléctrica para a transmisiónb de datos . O seu uso permite , entre outras cousas , o acceso Internet mediante banda ancha , a transmisión de vídeo de alta definición e o uso de telefonía IP.

 

• (1 punto) Cableado de rede. Busca imaxes na rede onde aparezan os conectores RJ45 e ST e cables de par trenzado apantallado e fibra óptica. Nestes últimos deben estar indicadas as suas partes.

O cable é un dos medios de conexion utilizado nas redes para transmitr datos. Existen diferentes tipos de cable :
-Cableado coaxial : Esta formado por un fío condutor central , protexido das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre . É similar ao que se usa para a antena de televisión , aínda que actualmente este en desuso.
-Cableado de par trenzado : Está constituído por catro pares de fíos . Cada par está entrelazado para diminuír a interferencia eléctrica e evitar que se axuste o sinal entre os pares.












 Dentro dese cableado distínguense os seguintes tipos :
. UTP : É un cable non apantallado . É de baixo custo perp sensible a interferencias , polo que produce mais erros que outros cables.
. STP : É un cable apantallado , é dicir , ten unha malla metálica ao redor do cable que o protexe das interferencias electromagnéticas.
. FTP : É un cable apantallado con blindaxe global que posúe unha pantalla condutora en forma trenzada . Mellora a protección fronte ás interferencia con respecto ás anteriores.
Existen diversas categorias de cables , dependendo da súa velocidade de transmision . As que estan en uso son : categoria 5 (100 Mbps ) , categoria 6 ( 1 Gbps ) , categoria 7 ( 10 Gbps ) e categoria 8 , que esta en fase de desenvolvemento . O cableado de par trenzado utiliza conectores RJ-45

 -Cable de fibra óptica : É unha fibra moi fina de material transparente, vidro  ou material plástico , pola que se anvia un feixe de luz. Estes cables constan dun grupo de fibras opticas protexidas con hiladuras de aramida para facelos resistentes á traccion , ademas de estar protexido por varios revestimentos . Os conectores máis utilizados na fibra óptica para redes de área local son ST , LC , FC e SC.

ACTIVIDADE 7

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE7.Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes: 

Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á figura 27 da páxina 44 do libro.

Un disco duro é un dispositivo magnético utilizado para almacenar gran cantidade de información . Componse de varios pratos , apilados nun mesmo eixo que vira a gran velocidade dentro dunha caixa metálica selada . Entre os pratos están situadas as cabezas de lectura-escritura que len e escriben nas dúas caras de cada disco .
Dependendo da tecnoloxía utilizada para a transferencia de datos , os discos duros poden ser de varios tipos : IDE , SCSI , SATA , SAS , etc. O seu tamaño aumentou vertixinosamente , pasando do primeiro disco duro de 5MB , que pesaba unha tonelada , aos discos duros actuais de varios TB cun tamaño algo maior que un teléfono móbil.

• Estructura dun disco magnético

Nun disco magnético diferéncianse :
- Caras : superficies superior e inferior de cada disco
- Pistas : círculos concéntricos en que se divide cada cara do disco
- Sectores : divisións que se fan en cada pista
- Cilindros : conxunto de pistas que están aliñadas verticalmente en todas as caras. Este concepto utilízase nos discos duros , posto que neles hai varios pratos con pistas en ambas as caras.

Memorias Flash. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria).

A memoria flash é un sistema de almacenamento estático que non non necesita corrente para manter gardados os datos . Funciona mediante impulsos electrónicos e alcanza velocidades de funcionamento moi superior a outros dispositivos , porque permite ler e escribir datos de forma simultánea .
Converteuse nun soporte de uso habitual para almacenar e transportar información xa que , entre as súas características destacan a súa gran capacidade , as súas pequenas dimensións , o seu prezo alcanzable , a súa gran resistencia , a posibilidade de usala en dispositivos de diferente tipo e a súa facilidade de emprego . Iso si , a vida dunha memoria flash non é indefinida : cífranse entre cen mil e un millón as veces que se pode gravar información nela.

• Os tipos de memorias flash máis empregadas son :

- Memorias USB : Pequenos dispositivos cun chip de memoria flash . Conéctanse ao computador a través do porto USB en quente , é dicir , aínda que estea aceso . Xeralmente , non hai que instalar ningún sofware nin driver para utilizalas ,l xa que o sistema operativo recoñéceas habitualmente.



- Cartóns de memoria : Son soportes de almacenamento utilizados habitualmente en cámaras dixitais e móbiles , polo que adoitan conectar ao computador a través dun lector de cartóns de memoria para transferir a súa información . Existen multitude de tipos e formatos , en función do fabricante ; algúns dos máis comúns son SD , MiniSD , MicroSD , NanoSD , Compact Flash , Memory Stick , xD , MMC , etc.

Unidade de estado Sólido. Busca unha imaxe na rede.

Unha unidade de estado sólido ou SSD ( Solid State Drive ) é un dispositivo de almacenamento secundario de gran capacidade e alta velocidade . Ten o mesmo uso que os discos duros , pero non está formado por discos mecánicos , senón por memorias de circuítos integrados para almacenar a información , utilizando tecnoloxías como a memoria flash , memoria SDRAM , etc. Ao non ter pezas móbiles , a unidade de estado sólido reduce drasticamente o tempo de procura e latencia , polo que se converteu nunha alternativa moito máis rápida que os discos duros .
As SSD fan uso da mesma interface que os discos duros e , por tanto , son fácilmente intercambiables sen ter que recorrer a adaptadores ou cartóns de expansión para compatibilizalas co equipo .
Ao ser inmunes ás vibracións externas , son especialmente aptas para vehículos , computadores e outros dispositivos móbiles.

Tema 1. Sociedade do coñecemento. Cidades intelixentes

Actividade 3

Desenrola os seguintes conceptos da páxina 15 do libro mediante parágrafos de 15 liñas aproximadamente e letra de tamaño 12, ampliando a información do libro:

• eAdministración.
• Teletrabajo.
• Gestión de tráfico.
• eSalud.

TEMA 2 HARDWARE

Google Sites 

Actividade 1 : 
Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 30 e 31 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

•     Hardware e Software. 
•     Definición da Arquitectura Von Neuman cunha imaxe ou esquema representativo.

Actividade 3 : 

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 34 e 35 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Placa Base. Busca imaxe na rede dunha placa base onde aparezan identificados os seus zócalos localizando onde se conectan os distintos compoñentes.
• Chipset.
• Microprocesador. Busca imaxe na rede. 

Actividade 5 : 

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 38 e 39 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Portos de Comunicación. Busca imaxe ou imaxes na rede onde aparezan identificados, como mínimo, os portos da figura 15 da páxina 38 do libro.
• Tarxetas de expansión. Busca imaxes na rede onde aparezan identificadas tarxeta de son e tarxeta gráfica cos seus conectores.

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: INTELIXENCIA ARTIFICIAL

Nesta ligazón atoparás un documento elaborada pola Universidade de Valencia. A información que necesitas está nas 6 primeiras páxinas do documento.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: INTELIXENCIA ARTIFICIAL

• Definición de Intelixencia Artificial explicando para qué serven as súas técnicas e metodoloxías. 

 A Intelixencia Artificial hai que enmarcala nun contexto evolutivo xa que
está á vangarda das investigacións en informática e continuamente ábrense
novas vías de investigación. En consecuencia non existe unha única definición de Intelixencia Artificial senón que esta depende da perspectiva desde a cal se tente
realizar:

1. Desde a perspectiva de Intelixencia (Brown, 1997: 1): intelixencia
artificial trata de construír máquinas intelixentes que actúen como nós
esperamos que a xente actúe.
2. Desde a perspectiva da investigación (Brown, 1997:2): a intelixencia
artificial estuda como lograr que as máquinas realicen tarefas que, polo momento,son realizadas mellor polos seres humanos.

En resumo poderiamos dicir que a Intelixencia Artificial está formada
por unha serie de técnicas e metodoloxías encamiñadas a resolver problemas non estruturados que necesitan do coñecemento para a súa resolución xa que carecen dunha resposta inmediata e mesmo presentan máis dunha solución como consecuencia da existencia de incerteza ou ambigüidade nos resultados finais ou parciais. Para a resolución dos devanditos problemas, a Intelixencia Artificial recorre aos algoritmos ou ás regras heurísticas.

• Obxectivos básicos.

A Intelixencia Artificial é unha rama da Informática, xurdida ao redor dos
anos cincuenta, que persegue á vez dous obxectivos básicos:

1.- Estudar o comportamento intelixente dos seres humanos, incluíndo
tanto o aspecto cognoscitivo como o perceptual, co fin de simulalo nun
computador.
2.- Facer máquinas intelixentes e programas capaces de imitar o comportamento humano intelixente, é dicir que poidan realizar as operacións
humanas de ver, oir, falar, razoar, xulgar, comprender, aprender da experiencia e
comunicarse como o fan as persoas humanas.

• Definición de Sistemas de Procesamento de linguaxe natural. 

 Os sistemas de procesamento da linguaxe natural son sistemas de sistemas
cuxo obxectivo é o tratamento automático da información lingüística, é dicir,
trátase de sistemas nos que o usuario introduce os datos no computador utilizando o mesmo linguaxe que utiliza para comunicarse con outras persoas, o computador codifica esa información en linguaxe de máquina para podela procesar e, unha vez procesada, xerar a saída adecuada en linguaxe natural.

• Definición de Recoñecemento de Visión. 

 Os sistemas de recoñecemento da visión son programas de computador que
realizan tarefas de tratamento de imaxes, para manipulalas, realizar traballos
de creatividade, publicidade, edición, controlar procesos industriais, de seguridade, etc., mediante a incorporación da capacidade visual a un computador para que sexa capaz de identificar o que ve. O seu estudo céntrase principalmente no desenvolvemento de sensores capaces de observar a contorna e de poder transmitir o que observan a un robot, co fin de que este retroaliméntese continuamente, en tempo real, e poida cambiar as operacións que realiza en función dos cambios na contorna.

• Definición de Sistemas Baseados no Coñecemento e Sistemas Expertos. 

  Os sistemas baseados no coñecemento son programas informáticos que
conteñen o coñecemento dun dominio específico dunha forma explícita e
separado do resto do sistema, é dicir, existe unha clara separación entre os
coñecementos que posúe o sistema sobre o dominio e os mecanismos de explotación que utiliza o sistema para chegar a establecer as súas conclusións.
Cando o coñecemento que contén o sistema baseado no coñecemento é proporcionado por persoas expertas no dominio, atopámonos  ante os sistemas expertos.
Os sistemas expertos son programas que imitan o proceso de razoamento
dos expertos humanos e proporcionan marcos de decisión co
tipo de consello similares aos que se recibirían dun experto humano.

• Definición de Redes Neuronais. 

  As redes neuronais son sistemas simulan o proceso de recoñecemento do
cerebro humano e do mesmo xeito que as neuronas biolóxicas, estes sistemas están deseñados para aprender da observación e a repetición. As redes neuronais tratan de resolver de forma eficiente problemas nos cales a información é difusa, incerta, contraditoria ou errónea.
 En consecuencia como os problemas susceptibles de ser resoltos mediante a metodoloxía das redes neuronais son: problemas de optimización, problemas de recoñecemento e problemas de xeneralización.

•   Definición de Sistemas Inductivos.

 Os sistemas inductivos xeran unha árbore de decisión a partir dun conxunto de exemplos que constitúen o conxunto de adestramento. É dicir, trátase  de sistemas que parten dun conxunto de exemplos segundo un atributo, e van
seleccionando ata que todos os exemplos do subconjunto elixido pertenzan a unha mesma clase conduzan a un mesmo resultado. Estes sistemas son útiles en aplicacións simples onde o conxunto de adestramento é relativamente completo e exacto, coñécense todos os datos e as súas solucións.

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: NANOTECNOLOXÍA

Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: NANOTECNOLOXÍA

• Definición de Nanotecnoloxía, incluindo a definición de nanómetro:

 A nanotecnoloxía non é unha tecnoloxía específica; nin sequera un grupo de tecnoloxías ben definidas. A nanotecnoloxía é máis ben un campo moi amplo e heteroxéneo da tecnoloxía no que se deseñan, caracterizan, producen e aplican estruturas, compoñentes e sistemas mantendo un control sobre o tamaño e a forma dos seus elementos constituíntes (átomos, moléculas ó macromoléculas) a nivel da escala dos nanómetros, de tal maneira que ditas estruturas, compoñentes ou sistemas posúen polo menos unha propiedade característica nova ou mellorada debido ao pequeno tamaño dos seus constituíntes.

•  Nanoelectrónica: a qué dará lugar? Relación coa tecnoloxía            Informática : 

 Desta maneira, a nanoelectrónica dará lugar a sistemas de almacenamento de datos de moi alta densidade de registro (por exemplo, 1 Terabit/polgada2) e as novas tecnoloxías de visualización a base de plásticos fl exibles. A longo prazo, o desenvolvemento da nanoelectrónica molecular ou biomolecular, a espintrónica
e a informática cuántica abrirán novos horizontes á tecnoloxía informática. A nanoelectrónica estará na orixe dunha nova xeración de computadores, teléfonos, automóbiles, electrodomésticos e calquera sistema de automatización necesario en calquera equipo de aplicación industrial ou doméstico.

• Nanobiotecnoloxía: qué disciplinas combina? Aplicacións en Medicina:

 No caso da nanobiotecnología, está a combinarse a enxeñería a nivel molecular coa bioloxía, ben manipulando directamente sistemas vivos, ou creando biochips como os que xa se están producindo na actualidade inspirados en materiais biolóxicos. Nun futuro próximo, a nanobiotecnoloxía proveranos con novas innovacións extraordinarias no campo da mediciña , por exemplo, con novos sistemas de diagnóstico miniaturizados que poderíanimplantarse e utilizarse na detección precoz de enfermidades, recubrimientos e nanocompostos desenvolvidos mediante o recurso ás nanotecnoloxías, non exclusivamente na
súa produción senón nos conceptos de deseño dos materiales constituíntes, que mellorarán a bioactividad e biocompatibilidade dos implantes, novas matrices soporte capaces de auto estruturarse que están a facilitar o desenvolvemento dunha nova xeración de materiais no ámbito da inxeñería de tecidos e dos materiais biomiméticos, abrindo a posibilidade, a longo prazo, de conseguir a síntese de órganos de substitución. Están a desenvolverse novos sistemas de administración dirixida de medicamentos e recentemente conseguiuse levar e introducir nanopartículas ao interior de células cancerosas para o seu tratamento, por exemplo, mediante calor.

• Aplicacións á producción e almacenamento de enerxía :

  Tamén o campo da produción e almacenamento de enerxía poderá beneficiarse, por exemplo, dos novos desenvolvementos en pilas de combustible ou sólidos lixeiros nanoestructurados que teñen o potencial para un almacenamento eficaz do hidróxeno. Están a desenvolverse tamén células solares fotovoltaicas eficaces e de baixo custo (por exemplo a «pintura solar»). Os avances no campo das
nanotecnoloxías tamén permitirán aforros enerxéticos a través dunha mellora dos illamentos, do transporte e dunha iluminación máis eficaz.

• Avances en Ciencias de Materiais : 

  Os avances da ciencia dos materiais mediante o recurso ás nanotecnoloxías son de gran alcance e o seu impacto deixarase sentir en case todos os sectores. As nanopartículas xa se empregan para reforzar materiais ou funcionalizar cosméticos. Recórrese ao uso de nanoestructuras superficiais para conseguir superficies resistentes ao relado, hidrófugas, limpas ou estériles. O enxerto selectivo de moléculas orgánicas a través da nanoestructuración superficial permitirá avanzar na fabricación de biosensores e de dispositivos electrónicos moleculares. Así mesmo, pódense mellorar e facer avanzar enormemente os rendementos dos materiais en condicións extremas, coas consecuentes aplicacións nos sectores espacial e aeronáutico.

• Fabricación a nivel nanométrico :

A fabricación a nivel nanométrico esixe un novo enfoque interdisciplinar tanto na investigación como nos procesos de fabricación. Conceptualmente considéranse dúas vías de traballo: a primeira
consiste na miniaturización dos microsistemas denominado enfoque «de arriba abaixo» ou «top-down» e a segunda, en imitar a natureza mediante o desenvolvemento de estruturas a partir dos niveis atómico e molecular denominado enfoque «de abaixo arriba» ou «bottom-up». O primeiro podería describirse como un proceso de ensamblaxe, o segundo como un proceso de síntese. O enfoque de abaixo a arriba atópase en fase inicial de desenvolvemento, pero o seu impacto potencial é de gran alcance e podería
alterar as rutas actuais de produción.

• Beneficios para a investigación sobre alimentos, auga e medio ambiente : 

 A investigación sobre os alimentos, a auga e o medio ambiente tamén pode beneficiarse das nanotecnoloxías con, por exemplo, o desenvolvemento de instrumentos para detectar e neutralizar a presencia de microorganismos ou praguicidas. Mediante novas técnicas de nanoetiquetado miniaturizado podría realizarse o seguimento desde orixe dos alimentos importados. O desenvolvemento de métodos de recuperación baseados no uso de nanotecnoloxías (por exemplo, técnicas foto-catalíticas) permiten paliar e limpar o efecto da contaminación e outros danos ambientais (por exemplo, contaminación por petróleo da auga ou do chan).

• Contribución á seguridade :

 A contribución á seguridade poderá realizarse a través de, por exemplo, novos sistemas de detección de alta especificidad de alerta precoz ante axentes químicos ou biolóxicos, sensibles ata o nivel molecular. O nanoetiquetado dos billetes de banco podería contribuír á protección da propiedade. Tamén está en marcha o desenvolvemento de novas técnicas criptográficas para a comunicación de datos.

• Exemplos de produtos comercializados actualmente desenrolados a través de nanotecnoloxías :

Xa se comercializaron varios produtos desenvolvidos a través das nanotecnoloxías. Trátase de produtos sanitarios (vendaxes, válvulas cardíacas, etc.), compoñentes electrónicos, pintura resistente ao relado, equipos deportivos, teas antiarrugas e antimanchas e locioós solares. Os analistas cifran o mercado deste tipo de produtos na actualidade en aproximadamente 2.500 millóns de euros, pero opinan que ascenderá por centos de miles de millóns de euros para o ano 2010 e a un billón despois desa data.
 

Tema1 Sociedade do coñecemento : ROBÓTICA

Definición completa de Robot e Robótica. Explica os termos reprogramable e multifuncional aplicados a un robot :

 En 1979, o "Robot Institute of America" define a un robot como: 'Un manipulador reprogramable e multifuncional deseñado para trasladar materiais, pezas, ferramentas ou aparellos específicos a través dunha serie de movementos programados para levar a cabo unha variedade de tarefas'. Os robots son capaces de realizar tarefas repetitivas de forma máis rápida, barata e precisa que os seres humanos. Dise que un robot ten intelixencia
artificial (I.A.) debido a que ten a capacidade de obter información da súa contorna e en función desta actuar. Considérase a un robot como un axente autónomo intelixente cando cumpre os seguintes requisitos:
-Autonomía: O sistema de navegación reside na propia máquina, que debe operar sen
conexión física a equipos externos.
-Intelixencia: O robot posúe capacidade de razoar ata o punto de ser capaz de tomar as súas propias decisións e de seleccionar, fusionar e integrar as medidas dos seus sensores.
Poderiamos aproximarnos a unha definición de Robótica como: o deseño, fabricación e utilización de máquinas automáticas programables co
fin de realizar tarefas repetitivas como o ensamble de automóbiles, aparellos, etc. e outras
actividades. Segundo Isaac Asimmov, a Robótica é a tecnoloxía aplicada aos robots.

 Características dos robots : 

 Os robots poden ser de diferentes deseños do mesmo xeito que programas, todo depende da función que vaian realizar. O que se se coñece son as diferentes características que poden posuír, entre estas atopamos:
- A precisión que teñen á hora de realizar unha acción ou movemento.
- A capacidade de carga, en quilogramos que o robot pode manexar
- O grao de liberdade que teñen cos seus movementos. Adoita coincidir co non de articulacións que ten o robot.
- O sistema de coordenadas que especifica a que direccións se realizasen os seus
movementos e posicións. Estas poden ser coordenadas cartesianas (x,e,z), cilíndricas, etc.

Tipos de robots según o sistema de coordenadas. Captura de pantalla os debuxos de sistemas de coordenadas e os pegas en Open Office Draw, os recortas e engades os textos correspondentes co cadro de textos que aparece no cadro de ferramentas da parte inferior da pantalla. Unha vez rematado exportas o arquivo en formato .PNG e o insertas como imaxe no teu blog : 

Tipos de sensores empregados nos robots. En cada apartado inclue unha imaxe :

- Sensores de temperatura:

Un exemplo son os termistores: trátase de resistencias
 cuxo valor ascende coa temperatura (termistor PTC)
 ou ben diminúe coa temperatura (termistor NTC).
Por tanto, depende da temperatura que o termistor
 permita ou non o paso da corrente polo circuíto de
 control do sistema. O símbolo e apariencia dun
 transmisor é

                                       










- Sensores de posición: Entre outros temos:

- Finais de carreira: Trátase dun interruptor que consta dunha pequena

peza móbil e dunha peza fixa que se chama NA, normalmente aberto, ou NC,

normalmente pechado.

-Magnéticos: Detectan os campos magnéticos que provocan os imáns ou as

correntes eléctricas. O principal é o chamado interruptor Reed; consiste nun par

de láminas metálicas de materiais ferromagnéticos metidas no interior dunha

cápsula que se atraen en presenza dun campo magnético, pechando o circuíto.

O interruptor Reed pode substituír aos finais de carreira para detectar a

posición dun elemento móbil, coa vantaxe de que non necesita ser empuxado

fisicamente polo devandito elemento senón que pode detectar a proximidade sen contacto

directo.

-Ópticos: Detectan a presenza dunha persoa ou dun obxecto que nterrumpen

o feixe de luz que lle chega ao sensor.

Os principais sensores ópticos son as fotorresistencias, as LDR.

- Sensores de humidade

Baséanse en que a auga non é un material illante como o aire senón que ten unha

condutividade eléctrica. Por tanto un par de cables eléctricos espidos (sen cinta

illante recubríndoos) van conducir unha pequena cantidade de corrente se o ambiente é

húmido; se colocamos un transistor en zona activa que amplifique esta corrente temos un

detector de humidade

- Sensores de son

Mediante un difragma que ao moverse polas ondas sonoras, despraza a placa dun
condensador facendo variar a súa capacidade.

Clasificación xeral. En cada apartado inclúe unha imaxe :

 CLASIFICACIÓN XERAL
Dende un punto de vista moi xeral os robots poeden ser dos seguintes tipos:

Androides:
Os androides son artiluxos que se parecen e actúan como seres humanos. Os robots de hoxe en día veñen en todas as formas e tamaños, pero a excepción dos robots que aparecen nas ferias e espectáculos, non se parecen ás persoas e por tanto non son androides. Actualmente, os androides reales só existen na imaxinación e nas películas de ficción.

Móviles:
Os robots móviles están provistos de patas, rodas e orugas que os capacitan para desplazarse de acordo a sua programación. Elaboran a información que reciben a través dos seus propios sistemas de sensores e se emplean en determinado tipo de instalacións industriais,sobre todo para o transporte de mercancías en cadenas de producción e almacens. Tamén se utilizan robots deste tipo para a investigación en lugares de difícil acceso o moi distantes, como é o caso da exploración espacial e das investigacións ou rescates submariños

Industriais:
Os robots industriais son artiluxios mecánicos e electrónicos destinados a realizar de forma automática (sen a intervención humana) determinados procesos de fabricación ou manipulación. Os robots industriais, na actualidade, son con moito mais frecuentemente atopados. Xapón e Estados Unidos lideran a fabricación e consumo de robots industriais seendo Xapón o número un.
Os robots industriais surxen pola necesidad de:
- Fabricar productos de maneira económica.
- Que os productos sexan de calidade.
- Que dun mismo producto se poidan elexir moitas opcións.
Como exemplo, pensa nun automóvil, dun mesmo modelo, podes elexir, o color, o número de portas, o tipo de llantas, con ou sen alerón e todas as opcións de acabado interior. Unha fábrica de coches, que construye cada día uns mil coches, cada un coas suas distintas opcións, necesita utilizar robots para que estos coches os podamos comprar a un prezo asequible e teñamos garantía do seu funcionamento.

Robots para prótesis médicas:
Soneas prótesis robóticas y os recientes robots de asistencia en quirófano (como o robot cirujano Da Vinci)

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: DOMOTICA

Nesta ligazón atoparás a Guía Técnica BT51, elaborada polo Ministerio de Industria, para as instalacións de sistemas de automatización, xestión técnica da enerxía e seguridade para vivendas e edificios.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: DOMOTICA.

• Campo de aplicación. 

O campo de aplicación inclúe os sistemas de instalacións que realizan unha
función de automatización para varios fins, tales como xestión de enerxía, control e accionamento de receptores de forma centralizada ou remota, Sistemas de Emerxencia e seguridadede edificios , entre outros, coa excepción de aqueles sistemas independentes e instalados como tales , que poden ser considerados no seu conxunto como aparatos, por exemplo, os sistemas de elevación automática de portas, persianas, toldos, peches de comercio, sistemas de control climático, redes privadas independentes para a transmisión de datos exclusivamente e outros aparatos que posúen requisitos específicos recollidos nas Directivas Europeas aplicables conforme ó establecido no artigo 6º de
Regulamento Electrotécnico para Baixa Tensión.

• Fines principais dos sistemas domóticos. 

Os sistemas de automatización residencial realizar o control integrado de varios elementos dunha instalación co obxectivo principal de:
- Aumentar o confort, mediante a automatizando de alementos da instalación
- A xestión técnica da enerxía, por exemplo, para o aforro ou a eficiencia enerxética.
- Garantir a seguridade de persoas, animais e bens.
- Facer que o sistema de comunicación con redes de telecomunicacións externas.

• Define os 3 sistemas denominados como domóticos. 

 Exemplos de sistemas de automatización, xestión de enerxía e de Seguridade Vivenda e Construcións, denominadas en ámbito desta guía como sistemas de automatización, son:

 1- Sistemas de automatización que controlan dispositivos ou sistemas, como iluminación,aire acondicionado, estores e toldos, sistemas de irrigación, control de dispositivo, etc.Un sistema de aire acondicionado que controla a apertura das cortinas, iluminación Local e regar o xardín, tendo en conta as condicións do tempo presentou proxeccións, pola lóxica, é considerado un sistema de automatización doméstica,que recibe información de varios insumos, procesos e decide o tipo de acción en cada elemento controlado.
Un reloxo simple programador de activar / desactivar ou similar non é considerado un sistema propia automatización, pois, a pesar dunha orde emitida en ou fóra, non recibe información externas ou proceso de calquera información. Con todo, se o reloxo planear está integrado a un sistema tal como se describe no apartado anterior,considerado parte do sistema de automatización residencial. 
2- Sistemas de xestión de enerxía ou secuencia a iluminación de varios aparellos, a fin de facer un uso máis racional da enerxía, limitando demanda potencia máxima ou consumo de adaptación ás veces cando o prezo doa enerxía é máis baixo.Cando un dispositivo de iluminación posúe só un sensor de presenza para evitar o luz permanecerá acendida sen ocupación das instalacións, non ser considerado un sistema automatización en si, pero se fose integrado a un sistema máis complexo debe considerado parte do sistema de automatización residencial. 
3- Sistemas de seguridade que serven para detectar intrusos, incendios, fugas de auga ou gas, tiros de protección eléctrica e de xestión da súa reintegración, recibindo información dos diversos subsistemas e execución de ordes aviso, rueiro subministración, establecido anteriormente.Diferente (central de detección de incendios, centro de asaltante, etc.) ademais deben tamén cumprir as súas propias esixencias regulatorias aplicables na aplicación individualmente.

• Pon exemplos de nodo, actuadores e dispositivos de entrada. 

 - O nodo podería ser un ordenador ou un robot que recibe sinais de sensores
temperatura, humidade, luz, etc. e procesa estes sinais para comandar a
sistemas que actúan sobre os climatización, iluminación, persianas ou sistema
irrigación. Pode ser conectado á rede da tecnoloxía da información (RTI)
para obter información sobre as previsións meteorolóxicas.
- Os atuadores sería contator que alimenta os motores de blinds,
solenoides de irrigación ou unha luz dimmer.
- Os dispositivos de entrada que mide a temperatura ou humidade,
foto células, etc. que envían información para o no.

• Fai a táboa cos dispositivos dunha vivenda con grao de automatización normal, indicando funcionalidade e aplicación de cada un.